14 Ekim 2013 Pazartesi

1. Marka korumasına yönelik ilk uluslararası anlaşma 1891 tarihli MADRİD SÖZLEŞMESİ'dir. 2. Marka tescili amacıyla;mal ve hizmetlerin sınıflandırılmasına ilişkin 1957 tarihli NİCE (NİS) ANTLAŞMASI'dır. 3. 556 sayılı K.H.K m.5 de yer alan işaretler arasında SESLER yer almaz. 4. Marka hakkında tecavüz davası ihtisas mahkemesi yoksa ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ yetkilidir. 5. Marka hakkında tecavüz için 10 yıl içinde dava açılmalıdır. Devam eden tecavüzün her zaman durdurulması istenilebilir. 6. Marka K.H.K'ya göre TAKASA konu olmaz. 7. İnhisari lisans sahibi ALT LİSANS vermeye yetkili değildir. 8. Marka tescil başvurusu kabul edildiğinde RESMİ MARKA GAZETESİNDE yayınlanır. 9. Tanınmış markalar için farklı mal ve hizmet için de koruma olabilmesi için şu üç şarttan biri oluşmalıdır: - haksız yararlanma - itibari zedeleyecek durum - ayırt edici karakterleri zedeleyecek durum 10.T.P.E Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu'nun kararlarına karşı 2 AY içinde dava açılabilir. 11.K.H.K'ya göre marka hakkına ilişkin yetkisiz yapılabilecek işlemlerin arasında HACİZ işlemi yer almaz. 12.Marka başvurusuna uygulanacak hukuki işlemler; Devir,İntikal,Rehin,Lisans,Marka sahibi hakkındaki değişiklikler ile ilgili hukuki işlemler ve HACİZ. 13.çoğrafi işaret başvurusuna karşı itiraz süresi 6 AY Resmi Gazetede ilan ile başlar. 14. bir ürünüm menşei adının belirlenmesi için o ürünün; üretilmesi,işlenmesi ve diğer işlemlerinin tamamının o yöre,alan ya da bölge sınırları içerisinde yapılması gerekir. 15. Endüstriyel tasarımdan birden çok tasarımcı olması durumda,aksine bir anlaşma yoksa aralarında,yalnız birinin lisans verme hakkı yoktur.